Eerste Indian Summer foto

Vandaag hebben we een lange reis gemaakt. Het viel nog wel mee kwa afstand, maar we hebben lang in de auto gezeten. Dit kwam mede omdat het werkverkeer op deze maandag een paar keer zorgde voor oponthoud. De andere reden was omdat we kozen voor een alternatieve route, zeg maar binnenwegen. Een goede keus, want we zagen nu meer van het landschap, meer van de bouwstijl en meer van het dorpse leven. We reden door bebost terrein in combinatie met veel water. Die combinatie kwam op een bepaalde plek zo mooi tot uiting dat we stopten en een paar foto's hebben genomen; zeg maar de eerste foto's van de Indian Summer in wording. Het leek wel alsof we op de plek beland waren waar de foto op de homepage van deze blog was gemaakt. Betty had een route uitgestippeld naar Montaque, een plaatsje vlakbij de Mohawk Trail die we morgen helemaal willen afleggen. TomTom reed ons naar het heuse centrum van dit gehucht wat bestond uit een grasveldje met een standbeeldje in het midden en daarnaast een Town Hall in volledig vervallen staat. Het was de bedoeling om hier te overnachten, maar dit dorp leek door Jan en Alleman verlaten, dus tuften we door naar Greenfield (die van die lekkere biefstukken). We parkeerden daar in het centrum en liepen Main Street af op zoek naar een slaapplek. Niets te vinden. Wel twee schattige eekhoorntjes gezien en een drankje gedronken in een echte Amerikaanse bar (Irish Pub volgens het bordje wat daar hing). Aldaar vernamen we dat we meer aan de rand van het stadje op zoek moesten naar een slaapplaats. En inderdaad vonden we daar een goedkoop uitziende DaysInn, die helaas niet al te goedkoop was. Meteen besloot Betty om de volgende overnachting via Internet te regelen, en zo geschiedde ( Leon geweldig hoor die laptop!). Na een geslaagd diner met on-Amerikaanse kleine porties in de nabijgelegen 99 restaurant (met leuk gepresenteerde en heerlijke toetjes ;-) was het weer tijd om naar bed te gaan. Elke nacht werden we nog rond 4 uur wakker, hopelijk slapen we nu voor het eerst in 1 keer door. Nog even dit: Ray gaat zich steeds Amerikaanser gedragen, het antwoord wat de serveerster gaf op de vraag: hoe duur is een Irish Coffee, met lange uithalen en alle woorden nog eens extra verlengen, Ray met hetzelfde accent herhaalde wat ze zei. Hij begint als een Amerikaan te praten.