De Reis

Heel lief van Marcel en Carola om ons weg te brengen naar Schiphol, alleen jammer dat het niet met haar prachtige nieuwe witte Hybride voertuig geschiedde. We waren als brave burgers precies drie uur voor de vlucht aanwezig omdat dat aanbevolen werd. De incheck-balie moest nog open, maar toen ze ons daar zo verloren zagen staan gebeurde dat ook meteen. De wachtrij voor de douane was wel lang, maar we hadden geen haast; wat heet, we konden nog uitgebreid lunchen. De vlucht naar Reykjavik met Icelandair duurde ongeveer 2 uur en 24 minuten. Betty stond klaar met haar fototoestel om mooie overzichtplaatjes van Ijsland te maken. Het bleef bij een paar shots van bagage-afhandelaars in regenpakken en mutsen waarbij alleen de ogen zichtbaar waren. Ze vochten zichtbaar tegen de gure elementen; een snerpende wind, veel regen en zowaar ook al wat sneeuw. Het was leuk dat we vanuit het vliegtuig onze, door de TSA banden (met de kleuren van de Duitse vlag!) heel herkenbare, koffers afgehandeld zien worden. Nu maar hopen dat het de juiste kar was. We moesten ons twee uur vermaken op het zeer strak ingerichte vliegveld. We hadden geen Kronen bij ons, en betalen in Euros betekende dat er geen wisselgeld voorhanden was. De vervolgvlucht duurde wat langer en naar buiten kijken had weinig zin, want het was één groot wolkendek. Tot we even over Groenland vlogen en we daar zowaar wat van meekregen. Gek idee. We kwamen aan om half zeven plaatselijke tijd, wat half één 's nachts Nederlandse tijd was. Toch een reis van meer dan 12 uur. En: weer regen. Bij de autoverhuur keek het lieve kleine meisje wat ons hielp heel verrast op toen ik zei dat we een echte Amerikaanse Muscle Car wilde hebben; de meesten willen dat juist niet. Ze ging persoonlijk met ons mee het parkeerterrein en zei: What do you want? We kozen een Dodge Charger met een 3,5 liter motor en weet ik hoeveel horsepowers. Het ritje naar het hotel verliep nog moeizaam door de duisternis en de regen en omdat TomTom nog net zo moest wennen als wij. Rond 10 uur plaatselijke tijd lagen we in bed; om 2 uur 's nachts werden we alweer wakker door de herrie van vertrekkende bezoekers uit een ernaast gelegen nachtclub met de grootste kroonluchter die we ooit gezien hebben.