Grandioze en witte kerst

Geweldig. Grandioos. Grand Canyon.

De Grand Canyon is werkelijk de overtreffende trap van grandioos. Dat de natuur zoiets kan fabriceren. OK, het heeft dan wel honderden miljoenen jaren geduurd, maar dan heb je ook wat. We vertrokken vanuit Kingman om ongeveer elf uur en de rit tot aan Williams duurde vanwege de wegconditie al iets langer dan verwacht, maar iets over 13 uur konden we inchecken bij een relatief goedkoop hotel. De kamer moest nog schoongemaakt worden, dus besloten we meteen door te rijden naar de Grand Canyon, nog iets meer dan een uur verwijderd. Het is bijna niet voor te stellen dat de nagenoeg rechte weg door zo goed als vlak landschap uiteindelijk uitkomt op 2000 meter hoogte en als je daar over de rand kijkt je een onwaarschijnlijk gelaagd kraterschouwspel te wachten staat wat 1600 meter lager eindigt met de Colorado rivier. Een deel was zwaar bewolkt en een ander deel juist prachtig belicht door de zon. Het was wel ijskoud, ongeveer -5 graden Celsius, gevoelstemperatuur -12. Dat - plus de vele opdringerige Aziaten die waarschijnlijk vanuit geloofsovertuiging niets met Kerstmis hebben en daarom eropuit trekken - was de reden dat we niet lang gebleven zijn, maar desondanks was het meer dan de moeite en de reis waard. Om weer op te warmen hebben we in het aangrenzende National Geographic Theatre een iMax film over de Grand Canyon gezien, ook adembenemend mooi. De terugreis naar Williams was nog iets moeilijker omdat het weer licht had gesneeuwd en omdat het inmiddels donker was. Onderweg hebben we een paar vrachtwagens en personenauto's omgedraaid, dubbelgevouwen, op de zij of met hun neus diep in de sneeuw geduwd langs de kant van de weg zien liggen. Een gewaarschuwd automobilist gaat dan vanzelf rustiger rijden. Ons fiatje had echter nog een verrassing in petto: het is een AWD variant, dus crossten we overal in sneltreinvaart en zonder slippertje langs. In Williams waren de meeste restaurants gesloten op twee fast food tenten na; het kerstmaal was derhalve niet bijzonder, de belevenis smaakte echter bijzonder goed.